Pracownia Relacje z nauką
Zapraszamy naszych uczniów do realizacji podstawy programowej w ramach pracowni naukowej.
Celem zajęć jest rozwijanie indywidualnych predyspozycji i uzdolnień uczniów.
Zajęcia techniczne, konstrukcyjne, kreatywne mają rozbudzać wyobraźnie i wspierać rozwój poznawczy dziecka. Ćwiczenia i zabawy stymulujące rozwój mają na celu podniesienie sprawności zaburzonych funkcji percepcyjno – motorycznych.
Zadaniem całego procesu rewalidacyjnego jest zapobieganie pogłębianiu się istniejących już zaburzeń, oraz powstawaniu nowych, dodatkowych.
Percepcja wzrokowa
Percepcja wzrokowa to umiejętność spostrzegania barwy, kształtu, skupiania wzroku, wyodrębnianie elementów z tła. Jest zdolnością do rozpoznawania i rozróżniania bodźców wzrokowych oraz do ich interpretowania w odniesieniu do nabytych wcześniej doświadczeń.
Motoryka duża
Motoryka to sprawność ruchowa każdego człowieka i zdolność do wykonywania wszelkiej aktywności. Mówiąc o motoryce dużej, mamy na myśli zręczność ruchową całego ciała.
Grafomotoryka
Zadaniem ćwiczeń grafomotorycznych jest pomoc dziecku w osiągnięciu gotowości do nauki pisania poprzez stymulację wielozmysłową. Służą one także korygowaniu nieprawidłowej techniki rysowania.
Koordynacja wzrokowo-ruchowa
Koordynacja wzrokowo-ruchowa jest zdolnością do zharmonizowania ruchów gałek ocznych z ruchami całego ciała lub jego części. Nie jest ona jednak umiejętnością wrodzoną. Można ją rozwijać i doskonalić przez określone ćwiczenia. Najbardziej wskazane są ćwiczenia naturalnie stymulujące rozwój dziecka, czyli wszelkiego rodzaju działania dorosłych, mające na celu zachęcenie dziecka do podejmowania różnych wyzwań, do tworzenia, odkrywania, eksperymentowania.
Percepcja słuchowa
Słuch jest zdolnością odbioru dźwięków dzięki analizatorowi słuchowemu. Podstawowym warunkiem prawidłowego rozwoju spostrzeżeń słuchowych jest anatomicznie nie uszkodzony i funkcjonalnie sprawny analizator słuchowy – odpowiedzialny za słuch fizyczny. Prawidłowa identyfikacja dochodzących do mózgu bodźców słuchowych jest warunkiem rozwoju mowy.
Orientacja przestrzenna
Orientacja przestrzenna to umiejętność określania lewej i prawej strony własnego ciała oraz w przestrzeni. To także zdolność określania stosunków między przedmiotami
oraz orientowania się w schemacie ciała osoby znajdującej się naprzeciwko. Jest ona ściśle związana z percepcją wzrokową, dlatego też dzieci z zaburzeniami w tym zakresie często: mylą litery p-g, d-b, u-n; przestawiają kolejność liter, sylab, cyfr; pomijają linijki lub całe fragmenty czytanego tekstu, niewłaściwie rozplanowują zapis na stronach zeszytu.
Koncentracja uwagi
Koncentracja to umiejętność skupienia i utrzymywania uwagi na ściśle określonych zadaniach czy zagadnieniach. Umiejętność ta rozwija się stopniowo w toku życia człowieka.
